Geen aanleiding voor onderzoek declaraties

dinsdag 24 oktober 2006 - In een goed gesprek met deelraadsvoorzitter Cremers en de financiële man van de deelgemeente kwam naar voren dat er nu, behalve de vaste onkostenvergoeding, nauwelijks declaraties zijn door leden van het dagelijks bestuur. En in de jaren van vóór de vaste onkostenvergoeding werd er gemiddeld minder gedeclareerd dan de vaste onkostenvergoeding nu is. Klip en klaar werd gesteld dat ik het recht heb, op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur, om het zelf te onderzoeken. Maar ik zie zelf nu geen reden om zelf de moeite te nemen, en om de deelgemeente er de nodige uren in te laten steken.

De vaste onkostenvergoeding is in 2002 ingevoerd. Afhankelijk van het belastingtarief waar iemand onder valt komt het neer op netto pakweg 280 Euro per maand. Dat is 3.360 Euro per jaar. Ik was van plan een onderzoek te doen naar de declaraties en inkomensoverdrachten in de periode 2000-2006. In de periode 2000-2002 liepen declaraties van individuele bestuurders niet verder op dan pakweg 1.100-1.500 Euro per jaar.

Hoewel het inderdaad zo was dat niet iedere bestuurder evenveel declareerde, praten we dus, als de ene 0 Euro declareerde, en de andere 1.500, over 125 Euro maximaal gemiddeld verschil per maand. Bovenop een salaris van destijds 4.000 Euro bruto (!) per maand (tegenwoordig 6.000 Euro) voor mij niet wereldschokkend genoeg. En lager dan de vaste onkostenvergoeding die er nu is. Dus áls er al wat te onderzoeken zou zijn, dan zou dat over de periode 2000-2001 gaan, over bedragen tot 125 Euro per maand. Is dat interessant in 2006?

Andere inkomensoverdrachten betreffen reiskosten, waarbij de buitenlandse reizen in het oog springen. Maar hoewel over het nut van die buitenlandse reizen voor sublokale bestuurders flink kan worden getwijfeld, vallen mijn inziens die reiskosten niet onder de noemer waar het in mijn plan om ging.

Verder zijn er vergoedingen voor deelname aan congressen en symposia. Dat reken ik ook niet onder de noemer van het onderzoek.

En dan is er een recente kwestie van 4 nieuwe draagbare computers, waarvan er 2 in bruikleen zijn gegeven aan dagelijks bestuurders. In het verleden waren er ook dagelijks bestuurders, niet ik, waarvan er twee nu deelraadslid zijn, die, zoals ik mij herinner, computers "van de zaak" thuis gebruikten. Die apparaten kostten nog iets van 3.000 Euro toen. Meer dan een netto maandsalaris. Dan valt er wat van te zeggen dat als het werk het gebruik buiten kantooruren wenselijk maakt, het werk ook die middelen verschaft. Tegenwoordig heb je al een heel aardige draagbare computer voor 600 Euro. Aan de ene kant is er minder financiële reden om daar moeilijk over te doen. Aan de andere kant is het bruto salaris 6.000 Euro geworden, en is de gemiddelde Nederlandse burger al volop aan breedband netwerken verbonden, en kun je je ook voorstellen dat een moderne dagelijks bestuurder gewoon die middelen zelf regelt van het riante salaris.

Hoewel Bert Cremers een echte politicus is, zie ik niet welke baat hij zou hebben bij het verkeerd voorstellen van de situatie. In de ambtenaar die bij het gesprek aanwezig was heb ik een vrijwel absoluut vertrouwen (kun je wel eens hebben met bepaalde mensen en de hen toevertrouwde dossiers). Het gesprek was open en feitelijk, en de conclusies in dit bericht trok ik zelf en werden mij niet opgedrongen of in de mond gelegd.

Mochten er, mag anoniem, nadere aanwijzingen bij mij binnenkomen om tóch het onderzoek bij de deelgemeente te doen, dan zal ik dat zeker niet nalaten. Laat maar horen. Ik geef het niet op, maar zie weinig nut en noodzaak.

Categorie: Lokaal