Eerste reactie Dagelijks Bestuur over politieke advertentie

maandag 18 december 2006 - "The plot thickens" zou je kunnen zeggen. Ik vond het een goede geste om het Dagelijks Bestuur nader mijn overwegingen mee te delen omtrent de greep in de kas van oud-voorzitter Van Winsen. Het leek mij niet kies om in stilte de Jaarrekening 2006 af te wachten, en dan hard te gaan tamboeren dat er iets niet klopt. Ik vroeg geen antwoord, immers, het bestuur heeft er belang bij dat het precedent dat door Van Winsen is geschapen ook door hen uit te melken is. Het blijkt nog sterker: de beantwoording van het Dagelijks Bestuur ontkent feitelijkheden, en doet vermoeden dat het niet om slechts 250 Euro feitelijke kosten gaat, maar om veel meer geld.

In bijlage ziet u de beantwoording van het Dagelijks Bestuur. Wat valt op?

1. Het bestuur zegt dat ik van oordeel ben dat het om een schenking gaat. Dat is niet zo. De ex-dagelijks bestuurder waar het om gaat kijkt in publicaties zelf terug op de overwegingen die ten grondslag lagen aan de advertentie, en noemt het iets dat verdiend was na zoveel jaar activiteit. Het huidige DB bestrijdt de visie van de ex-voorzitter en zegt dat het niet om een geschenk gaat. Uit kringen rond de ex-voorzitter verneem ik dat het geschenk wordt vergeleken met wat een bestuurder van een grote onderneming krijgt bij vertrek. En dat het om een luttel bedrag gaat. Geschenk is geschenk, en het geschonken bedrag kan nog oplopen. Daarover dadelijk meer. NB: de ex-raadsvoorzitter is niet eens vertrokken. Het zittend Dagelijks Bestuur hangt op één zetel, met vier partijen, en als dat ploft zit Van Winsen zo weer op het pluche.

2. Het zittend Dagelijks Bestuur zegt dat het niet om gebruikmaking van deelgemeentelijke voorzieningen door een privé-persoon gaat, zoals bedoeld in de Gedragscode. Daarvoor moeten we de situatie afpellen. We spreken van een drievuldigheid: de Dagelijks Bestuurder als gever, die tegelijk ook deelraadslid is (demissionaire periode), en privé-persoon. Gaat het om een gewone boodschap van een bestuurder? Nee, zoals ook de deelraad heeft besloten. De tekst is door Van Winsen zelf geschreven, en de foto is door de redactie van De Postiljon erbij gezet. Volgens informatie voorafgaand aan de brief waar ik het nu over heb hebben de ambtenaren van de deelgemeente er geen bemoeienis mee gehad. Er is bij mijn weten geen beleidsstuk van toepassing op de advertentie. Ook het deelraadslid-zijn is niet van toepassing. Er is geen beleid over geschenken of beloningen van toepassing. Dus moet het gaan om gebruik als privé-persoon.

3. Het Dagelijks Bestuur maakt een opmerking dat er geen overschrijding van het budget is geweest waarvoor een besluit van het bestuur nodig zou zijn. Ja en nee. Er waren 104 deelgemeentelijke pagina's voorzien, waarvan er (als de Begroting 2006 wordt gevolgd) dus maar 103 zijn geleverd. Dat kan, maar dan moeten er dus straks in de Jaarrekening niet voor 104 pagina's kosten worden opgevoerd. Het geschenk wordt niet gedekt, en omdat er geen beleidslijn aan ten grondslag ligt, zou je een besluit verwachten. Zeker omdat de deelgemeente gebruik maakt van urenregistraties, productbegrotingen, enz., kan er geen "losse flodder" zo maar tussendoor dwarrelen.

4. Het zittend Dagelijks Bestuur legt de Gedragscode beperkt uit. Die zou niet van toepassing zijn omdat de Gedragscode "ziet op het aannemen van geschenken door een bestuurder van personen of instellingen waarmee de deelgemeente een relatie onderhoudt". Van Winsen was voorzitter van het Dagelijks Bestuur, portefeuillehouder Financiën en portefeuillehouder Publiekszaken. Ze ging zelf over de pagina's, en kende zichzelf een pagina toe als "verdiend". De Dagelijks Bestuurder heeft naar mijn mening wel degelijk een geschenk aangenomen van een instelling waarmee de deelgemeente een relatie onderhoudt, en wel van de deelgemeente zelf. En de deelgemeente heeft aan de overtreding van de Gedragscode meegewerkt, en het zittend Dagelijks Bestuur ondersteunt dat.

5. Kwalijk is dat het Dagelijks Bestuur afstand neemt van de Gedragscode. Natuurlijk kan een ieder beweren dat de Gedragscode geen rechtskracht heeft, maar juist de organen van de deelgemeente zouden het diepste respect moeten hebben, omdat het anders een dode letter is. Meerdere artikelen in de Gedragscode verhouden zich slecht tot de partijpolitieke advertentie.

Zoals ik eerder schreef betreft het geschenk ongeveer 250 Euro ex. BTW echte kosten, een BTW-voordeel en de gebruikmaking van de kortingsregeling met De Postiljon. De advertentie zou anders 750 Euro ex. BTW hebben gekost, bijna 900 Euro. De brief van 11 december suggereert nu echter dat het om een gewone bestuurlijke, zij het onverstandige, publicatie zou gaan. In tegenspraak met wat de bestuurder in functie er in retrospectief zelf van vindt. Daarom ligt het voor de hand dat we niet langer spreken om de pure kosten van de advertentie in de Postiljon, maar ook samenhangende kosten in het ambtelijk apparaat. Wat dan nog meer voorheen door mij als vaststaand geaccepteerde feiten tegenspreekt.

Met andere woorden: als de lezing van Van Winsen c.q. de Deelraad juist is, spreken we over werkelijke kosten van 250 Euro ex. BTW. De brief van het Dagelijks Bestuur leidt tot conclusies over veel meer geld, die mogelijk de 900 Euro te boven gaan. Dat kan alleen worden onderzocht door meer onderzoek in de stukken die de Jaarrekening 2006 zullen onderbouwen. Ik wacht dat even af.

Er is een redelijk belang mee gemoeid. Elke werkgever in Nederland maakt zich druk als een werknemer 20 dozen potloden, een pallet kopieerpapier of een printer mee naar huis neemt als die werknemer zelf vindt dat-ie dat verdiend heeft. Als belastingbetaler ben ik werkgever van de deelgemeente, ook al zie ik in de praktijk er weinig van terug (het kost ook niet zo veel). Er is een Gedragscode in het geding, bedoeld om de burger vertrouwen te geven, waarvan meerdere artikelen op gespannen voet staan met de ontstane situatie.

Belangrijker nog: de deelgemeente ontleent haar bestaansrecht aan haar kwaliteit om te wetgeven. Verordenende bevoegdheden. Zonder die bevoegdheden waren deelgemeenten in 2002 afgeschaft. In de praktijk gaat het vaak om het verdelen van geld, waarbij specifiek de achterbannen van PvdA/GroenLinks/CDA ontvangers zijn als het gaat om het grootste terrein van beleidsvrijheid van de deelgemeenten: welzijnsbeleid. Ik bedoel dan niet de burgers, maar pretentieuze organisaties. De deelgemeente stelt mooie plannen en doelstellingen op; in de praktijk wordt geld uitgegeven zonder echte controle op doelmatigheid. En áls er controle is, beschermen de deelraadsleden hun achterbannen. Miljoenen waren daar in de afgelopen jaren mee gemoeid. Behalve wat ruimtelijke ordeningskwesties hadden we nog geen, wat ik noem, zelfbevoordeling door Dagelijks Bestuurders. Dat precedent is nota bene geschapen door een lid van de partij die zo'n beetje als enige de belastingbetaler nog beschermde: de VVD. Met graagte houdt het nieuwe Dagelijks Bestuur dit in stand, en omdat de VVD zelf betrokken is, zie ik weinig hoop op een deelraadsmeerderheid die dit aanpakt.

Ik wacht even af wat er verder gebeurt alvorens de boeken van de deelgemeente over de politieke advertentie op deze website te publiceren. Het is grappig dat de nieuwe Dagelijks Bestuurders, van zo andere signatuur dan de afgelopen 20 jaar, hun onbesmet politiek blazoen met deze heikele kwestie in de waagschaal stellen.

Categorie: Lokaal