Tweespalt VVD
vrijdag 14 september 2007 - Normaal ben ik op dit weblog terughoudend als het gaat om partijpolitieke meningen. Dat doe ik eventueel op andere fora. Maar het is ook tijd om kleur te bekennen aan de lezers. Bij deze dan.
In de rechterbovenhoek van deze site komt soms de foto van Rita Verdonk naar voren met de tekst "sociaal en humaan". Als tegenwicht tegen de idiote verkettering. Toch bekende ik mij vorig jaar in stukjes hier als Rutte-stemmer. Toch heb ik steeds duidelijk gemaakt dat ik het er moeilijk mee heb om te kiezen. Ik ben altijd fan van beiden geweest. Je kunt geen politieke partij hebben rond één of twee personen. Rutte is de manager-leider die een hele partij zou moeten kunnen dragen. Van charismatische personen die soms voor de muziek uitlopen, tot grijze muizen die hun harde werk meer in de luwte doen, maar daarom niet minder onmisbaar zijn. Het lijkt vergeten in rechtse partijen, maar zonder die werkbijen heb je alleen los zand. En zonder charismatische figuren ben je een bleekneus. De VVD is altijd een brede volkspartij geweest, heel anders dan wat verder het parlement bevolkt. Je hebt sociaal-liberalen, conservatieven, socialisten-vreters, markt-liberalen, mensen die niet geloven in de door subsidies en misinformatie aan nieuwe Nederlanders hooggehouden multi-culti-samenleving, en nog veel meer. Dat was nou zo leuk. En bij partijbijeenkomsten was het altijd gezellig, omdat iedereen zich liberaal voelde (al bleef het voor velen daar dan ook bij) en elkaar recht in de ogen kon kijken en dan in goede moed van mening verschillen.Bij liberalen hoort niet de van boven doodgeslagen discussie in de openbaarheid, en ook niet het plompverloren dumpen van partijleiders. Dat hebben we tot voor zeer kort wel lang zo gehad. Om een of andere reden is er in rechtse (en extreem linkse) partijen altijd een roep om een sterke man. Heel onliberaal. Wat we nodig hebben is iemand die waar nodig harde woorden kan spreken, maar vooral alle kleuren laat zien die in de partij bestaan. Mark Rutte was en is de man daarvoor.
Tot zover de theorie. Waar je Pechtold zag groeien in zijn rol, Marijnissen langzaam is uitgespeeld als sterke man, en Bos in zijn Wouter Tapes openlijk en openbaar zijn twijfels uit, blijft de VVD wat hangen in dat syndroom van die sterke man. Mark Rutte en Rita Verdonk omringen zich met mensen die adviseren in dat krachtdadig optreden, en mogen zichzelf niet zijn. Krijgen niet de kans te groeien in hun rol. Natuurlijk was Verdonk prachtig als uitvoerder van de Wet Cohen, en het was beneden alle peil dat ze daarom zo werd verketterd. Maar toen ze op eigen stoom moest komen voor de partijleidersverkiezing, ging het mis. Met Ayaan Hirsi Ali werd nogal overdreven en onnodig op regels gewezen, waar zeer sterke reden waren om dat niet te doen. Overheidsoptreden is niet alleen regels handhaven, maar vooral ook in redelijkheid en billijkheid optreden. Het lag er erg dik bovenop, en is door Hirsi Ali ook zo naar buiten gebracht, dat de positie van Verdonk werd vermengd met de oplossing van de kwestie. Einde kabinet Balkenende II. Al moet ik zeggen dat een wereldspeler als Hirsi Ali niet de slechtste reden is om een kabinet te laten vallen.
Om onduidelijke redenen is Rutte zich gaan ergeren aan het optreden van Verdonk. Ja, dat was ook gepeperd, maar Verdonk bracht stemmen mee voor 10 kamerleden: Verdonk zelf en Brigitte van der Burg, Fred Teeven, Edith Schippers, Atzo Nicolaï, Johan Remkes, Willibrord van Beek, Hans van Baalen, Anouchka van Miltenburg en Charlie Aptroot. Waarvan tot nu toe alleen Teeven, Van Baalen en Aptroot openbaar enige sjoege hebben gegeven van gewetensnood. Wetend dat een groot deel van de leden en kiezers Verdonk steunt, wat let je als partijleider om bij vragen van de pers te zeggen: "ja, mevr. Verdonk heeft een goed punt te pakken. Ik denk er wat genuanceerder over, en enz. enz." Op kritiek die persoonlijk lijkt hoef je niet in te gaan. Het is ook vaak op de functie gericht. Dat de VVD de bal niet heeft in het integratiedebat, en ex-VVD-er Wilders wél is een feitelijke constatering. So what?
Mijn mening blijft altijd nog dat dat integratiedebat leuk is om te volgen, en interessant, maar niet wezenlijk de belangen van de Nederlanders raakt. Voor de Nederlander zijn maar een beperkt aantal onderwerpen (levens)belangrijk: dat er een zekere openbare orde heerst, dat de veiligheid van personen en goederen gewaarborgd is, dat iedereen een dak boven zijn/haar hoofd heeft dat voldoet aan minimale eisen, dat iedereen te eten heeft, dat niemand hoeft te creperen (medische zorg), en dat iedereen kan rekenen op toegang tot de hoogste opleidingen. Dat is waar elke volksvertegenwoordigende partij zich mee bezig zou moeten houden. De Dierenpartij en de PVV van Wilders zie ik dus als uitwassen van de welvaart. "De levensbelangrijke kwesties zijn wel okay zo, en nou gaan we soebatten over details". Een alleingang van Verdonk zie ik niet zitten omdat niets de VVD voorlopig als mijn keus kan vervangen, en ik ook niet weet wat Verdonks standpunten op de "levensbelangrijke" kwesties zijn, en of die overeenstemmen met mijn visie. Verdonk komt juist beter tot haar recht in dat grote huis VVD, en is in haar eentje minder interessant. Andersom is de VVD aantrekkelijker als partij met Verdonk in de gelederen die iedereen scherp houdt, dan zonder Verdonk.
Wat nu. Zoals gezegd lijden zowel Verdonk als Rutte onder het "sterke man" syndroom. Op termijn kunnen ze beiden heel prima politici worden. Bolkestein was in het begin ook erg zwak. Nu is het nog net of er een buikspreker soms achter staat. Verdonk heeft het niet in zich om de VVD te leiden, aangezien ze volgens mij niet voldoende de "grijze muizen" kan motiveren die nodig zijn voor de bestuurskracht van de partij. Rutte heeft zich in zettendwang laten dwingen door foute adviezen. In plaats van Verdonk gewoon Verdonk te laten zijn, ging hij ultimata stellen, en plukt daarvan de zure vruchten. Een prima kerel, maar op dit moment lijkt zijn rol uitgespeeld. Ja, je moet optreden in plaats van aftreden, maar dit optreden was een stap te ver in een heilloze weg, en hij werd min of meer gedwongen die stap te zetten. Heel onliberaal. Over een jaar of tien zien we hem wel terug, zoals zoveel VVD prominenten hebben laten zien.
Nadrukkelijk moet worden voorkomen dat Rutte of Verdonk afgebrand raken. Daarmee wordt teveel talent verkwist. Rutte moet beschikbaar blijven voor van alles, en Verdonk moet lekker Verdonk kunnen zijn.
Zowel Remkes (Verdonk schatplichtig), als Kamp, als Van Baalen zijn voorliggende keuzes om het leiderschap over te nemen. Te besluiten morgen op het congres, en daarmee democratisch gelegitimeerd. En dan graag géén sterke leider spelen, maar juist de liberale manager die in staat is alle kleuren te laten zien die in de partij aanwezig zijn.
Over bestuursvoorzitter Van Zanen en zijn team heb ik niet zoveel mening. Wie je ook kiest als voorzitter, altijd zal het maar een beperkt palet vertegenwoordigen van waar de VVD voor staat. Ik stemde destijds niet op Van Zanen, en hij was volgens mij toen niet de beste kandidaat. Maar hoe belangrijk is die figuur van partij- (of afdelings-) voorzitter nou helemaal. Stem hem weg of laat hem zitten, het is mij om het even. De volgende partijleider doet er wel goed aan enige afstand te houden van de partijbureaucraten, want die brengen over het algemeen weinig positieve vernieuwing. Categorie: NatioEuro
Ik ben geïnteresseerd in uw mening:
