[an error occurred while processing this directive]
[an error occurred while processing this directive] | ||||
Home > Publicaties > Inhoud artikel | ||||
Salami per hectaredonderdag 3 april 2014 - De gemeente Lansingerland staat onder verscherpt toezicht van de Provincie, maar slaagt er toch in een school in niemandsland te bouwen, en nog meer grond te verwerven in 2014 dan in 2013. Hoe zit dat? Weten raadsleden dat ze in de schuldhulp kunnen komen als ze zonder toestemming van de toezichthouder brokken maken? Vorige week berichtte dit blog al over de woestijnschool, die ver van woonwijken zal worden neergepoot ter vervanging van een (noodzakelijke) dependance van de groeischool van de Gouden Griffelbuurt die wel bij de wijk staat waar de kinderen wonen. In De Heraut stond dat de handtekening met de aannemer inmiddels is gezet, onder voorbehoud van een nader raadsbesluit.Dat raadsbesluit komt volgende week in de Commissie, en we moeten wat dat betreft blij zijn met de grotere openheid, want we krijgen zo maar in alle vrijheid het "Aankoopprogramma 2014"! Vroeger was dat diep geheim. Nu is het wel zo dat er geen bedragen in staan, maar we hebben houvast aan de vierkante meters. Op bladzijde 16 kunnen we zien dat het aankoopprogramma vorig jaar 8,7 hectare bedroeg (1 ha=10.000 m2), en dit jaar 14,9 hectare. Meest opvallend daarin is dan weer 5,3 hectare "Omgeving N471". Dat is dus het gebied Westpolder, waar de school alvast gaat worden gebouwd, maar waar de Provincie niet meer woningen voorziet. In de gedrukte Heraut staat op dezelfde bladzijde als dat van de handtekening met de aannemer een artikel ("GroenLinks bezoekt aantal probleemlocaties Lansingerland") waarin het nader wordt uitgelegd: "De discussie is ontstaan omdat de provincie Zuid-Holland de Ontwerpvisie Ruimte en Mobiliteit heeft uitgebracht en waarop de gemeenten hun zienswijze kunnen indienen. In de Ontwerpvisie wordt een beeld geschetst van de toekomstige ontwikkelingen in de verschillende gebieden, ingezet op beperking van nieuwe bouwplannen voor woningen en beperking van verdere uitbreiding van kantoren op bedrijventerreinen. Voor de gemeente Lansingerland heeft de provincie zeven geplande woningbouwgebieden niet in de ontwerpvisie opgenomen." Waaronder dus dat stuk Westpolder. In de tekst van het raadsstuk staat helemaal niets over dit conflict. Argeloze raadsleden zien er misschien niets aan, maar wie even met de marker aan de slag gaat ziet op blz. 14: "Zowel de gemeente als de provincie hebben gronden aangekocht die uiteindelijk bestemd waren voor provinciale wegen en de te ontwikkelen woonwijken. Dit heeft er toe geleid dat de gemeente gronden in eigendom had waarop de provincie de nieuwe wegen heeft aangelegd en dat de provincie gronden heeft aangekocht die nodig waren voor de ontwikkelde woonwijken van de gemeente. De gemeente en de provincie hebben daarom vastgelegd dat deze gronden onderling geruild zouden moeten worden. De bedoeling is om in 2014 hierover een overeenkomst te tekenen. Daarbij koopt de gemeente 5,3 ha grond van de provincie die op haar beurt 4,0 ha grond van de gemeente koopt. Per saldo ontvangt de gemeente geld van de provincie." De markeringen geven aan dat het allemaal allerminst zeker is wat wordt beweerd. In de tabel (laatste bladzijde) wordt gesproken over ruil, wat nog bij een notaris zou kunnen door overdracht van wederzijdse eigendomspapieren. Alleen: bij koop van grond is toestemming van de raad nodig. Deze paragraaf is blijkbaar een poging de raad, zonder volledige informatie en oplossingsalternatieven, een eerste stap te laten nemen richting aankoop van 5,3 hectare grond. Net als de bouw van de school bedoeld is om een onomkeerbare situatie te creëren. "Salami-politiek", heet dat. Die gaat hier per hectare. Want wie krijgt straks de schuld als er een schoolgebouw in niemandsland staat, en ouders hun kinderen gewoon op scholen in de woonwijken doen? "De Provincie heeft het gedaan", zullen de lokale politici kraaien. Zoals ze nu de gemeenteschuld wijten aan het Rijk, in plaats van aan eigen besluiten uit het verleden. "Met de kennis van nu hadden we dit natuurlijk nooit gedaan", zullen ze dan weer zeggen. Nou, niet helemaal. De raad heeft in januari een brief gehad van de Provincie over de spelregels van het verscherpte toezicht. Ik kan die zo gauw niet vinden op de website, dus zal hem hier even kopiëren voor raadsleden die anders volgende week ergens slecht geïnformeerd intuinen. Er staat in dat vooraf goedkeuring nodig is van de Provincie, en "zolang deze goedkeuring niet is verkregen, de gemeente, behalve in gevallen van dringende spoed, geen verplichtingen aan mag gaan zonder voorafgaande toestemming van de toezichthouder". Dringende spoed is dit niet, maar let op de zinsnede "waarbij niet vooraf goedkeuring van de Provincie kan worden verkregen kunnen in specifieke situaties tot persoonlijke aansprakelijkheidsstelling leiden". Als ik raadslid was, zou ik wel twee keer nadenken voor ik instemde met het voorliggende besluit tot "grondruil", zijnde aankoop van 5,3 hectare grond voor woningbouw in een gebied waar een conflict over is. Nog afgezien van de overige 9,6 hectare grondaankoop, op zich al méér dan in 2013. Wie in dat gebied in Westpolder gaat kijken ziet trouwens dat er al hele pakken grond liggen, en niet alleen waar de school moet komen, maar ook alvast waar de woningen zouden moeten komen... Heeft de raad nog wel controle? Of zitten ze straks allemaal in de schuldhulp door foute besluiten met persoonlijke aansprakelijkheid? Eten ze brood met salami, in plaats van een warme maaltijd. Categorie: Lokaal Meer hierover: Eerder artikel over dit onderwerp Ik ben geïnteresseerd in uw mening: |
Copyrights, enz.: klik hier